Bronisław Brunka urodził się 14 listopada 1904 roku w rodzinie polskich gospodarzy rolnych w Stężyckiej Hucie na Kaszubach w powiecie kartuskim. Już od najmłodszych lat życia interesował się polityką. Jako szesnastoletni młodzieniec przeżywał odrodzenie się Polski po prawie 150-letniej niewoli po rozbiorach. Ojciec Bronisława – Maksymilian Brunka – w 1900 roku kupił gospodarstwo w Stężyckiej Hucie od Niemca. W odrodzonej Polsce młody Brunka dał się poznać jako aktywny działacz społeczny i w wieku 20 lat został wybrany wójtem w Stężycy. W 1930 roku ożenił się z Anielą Patoka, z którą miał czworo dzieci. W 6 tygodniu po urodzeniu czwartego dziecka w 1937 roku w wyniku komplikacji poporodowych żona Aniela zmarła. Ożenił się drugi raz w 1938 roku z siostrą zmarłej Anieli Agnieszką Patoką. W grudniu 1939 r. zaangażował się w utworzenie Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Kaszubski” – był jej współzałożycielem. W 1940 roku nowemu małżeństwu urodził się syn Bronisław (junior), a w 1942 roku Edmund. Jego pełna niebezpieczeństwa działalność w „Gryfie Kaszubskim”, potem przemianowany na „Gryf Pomorski”, zakończyła się bohaterską śmiercią 24 maja 1944 roku, kiedy to został rozstrzelany w Szymbarku w grupie dziesięciu gryfowców, tzw. Zakładników Szymbarskich. Wśród tych dziesięciu bohaterskich rozstrzelanych gryfowców znajdował się jego szwagier, Stanisław Patoka z Dubowa.
Bronisław Brunka pochowany został na cmentarzu w Szymbarku w zbiorowym grobie dziesięciu zamordowanych gryfowców. Uroczystość pogrzebowa odbyła się dopiero w maju 1946 roku, kiedy można było przenieść ciała zamordowanych, spod skraju lasu w miejscu rozstrzelania, na miejscowy cmentarz.
relacja Bronisława Brunka (juniora)
syna Bronisława Brunka
