Klemens Bronk ps. „Plecak”; s. Aleksandra i Antoniny Gruchała, urodził się 14.10.1903 r. w Węsiorach pow. Kartuzy. Jego rodzice byli właścicielami gospodarstwa w Czarlinie k. Stężycy. Przed wojna był przewodniczącym Stronnictwa Narodowego oraz działaczem Związku Powstańców i Wojaków. W czasie kampanii wrześniowej w 1939 r. walczył pod Warszawą, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej.
W czasie okupacji włączył się w tworzenie struktur pomorskiej konspiracji. W grudniu 1939 r. zaangażował się w utworzenie Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Kaszubski” (później przekształconej w „Gryf Pomorski”) – był jej współzałożycielem. Był członkiem Rady Naczelnej „Gryfa Kaszubskiego”. Pomagał Kaszubom ukrywającym się przed wywiezieniem na roboty przymusowe lub wcieleniem do niemieckiego wojska. Uczestniczył w budowie bunkrów w lasach w okolicach Czarlina. Zajmował się zaopatrzeniem partyzantów w żywność i broń. Kolportował materiały propagandowe.
Wiosną 1944 r. został aresztowany, a w czerwcu wywieziony do obozu koncentracyjnego w Stutthofie. Miał numer obozowy 37005. Uczestniczył w „marszu śmierci”. W marcu 1945 r. schorowany i wycieńczony pobytem w obozie, dzięki pomocy swojego siostrzeńca szczęśliwie wrócił w rodzinne strony. Po wojnie inwigilowany przez aparat bezpieczeństwa. Nie należał do żadnych związków kombatanckich.
Jako człowiek był niezwykle skromny, skryty, religijny i lubiany przez wszystkich. Zmarł 19.11.1964 r. w Stężycy. Osierocił sześcioro dzieci: trzech synów i trzy córki.
